Skip to content
Aurelia Mandziuk

Aurelia Mandziuk

Artystka, kuratorka i animatorka sztuki. Absolwentka ASP w Łodzi. Zajmuje się tkaniną, tworzy obiekty i instalacje z pogranicza wielu dziedzin sztuki. Jej prace odnoszą się do osobistych doświadczeń i relacji interpersonalnych. Jej ostatnie prace dotyczą wzajemnej komunikacji i relacji międzyludzkich:„Króliczek” re-enactment zabawki Katarzyny Kobro (działanie w procesie), oraz site-specific cykl Kody Dialogu – typoinstalacje, jako efemeryczny ślad w kontekście miejsca i ludzi.

Na ukształtowanie takiej postawy niewątpliwy wpływ miała swoista tradycja życia artystycznego miasta Łodzi, w którym artystka urodziła się, mieszka i pracuje. Jej prace prezentowano na 15. wystawach indywidualnych w Polsce i Niemczech oraz ponad 150 wystawach w Europie, USA i Azji. Inicjatorka i uczestniczka wielu międzynarodowych projektów artystycznych. Twórczyni i wieloletnia dyrektor PATIO Centrum Sztuki w Łodzi. Współzałożycielka i członkini Stowarzyszenia Sztuka i Dokumentacja.
Pracuje jako profesora w Akademii Sztuki w Szczecinie na Wydziale Wzornictwa

Galeria

Aurelia Mandziuk, Królik Re-enactment zbawki, obiekt, 2011 Szmaciany królik umieszczony jest centralnie na białym tle, w pozycji siedzącej. Królik jest brązowy. Wykonany jest z tkaniny typu welwet, a jego uszy są z filcu. Ma czerwono oczy zrobione z plastikowych okrągłych guzików. Zabawka ma 23 cm wysokości. Praca dotyczy zabawki wykonanej przez Katarzynę Kobro w latach 40. XX wieku, która z powodu biedy, zmuszona była zarabiać na życie szyjąc zabawki dla dzieci. Jedną z nich – szmacianego królika wykonała dla swojej córki – Niki Strzemińskiej.
Aurelia Mandziuk, Królik, Re-enactment zabawki, obiekt, 2011, fot. Mariusz Sołtysik
Aurelia Mandziuk, O Katarzynie III, typoinstalacja, 2013 Materiał instalacji: filc, szpile Wielkość: 158x236 cm Cytaty z tekstów Władysława Strzemińskiego („Zwrotnica", nr 4, 1923 rok) oraz fragmenty listów Strzemińskiego do Juliana Przybosia (1945), odnoszące się do Katarzyny Kobro. Czcionka według szkicu alfabetu „ar” Władysława Strzemińskiego z 1932 roku. Na zdjęciu, centralnie w perspektywie, pokazana jest biała ściana, do której w dziewietnastu rzędach, przy pomocy stalowych szpil, przybite są białe, wycięte z filcu, litery układające się w słowa i zdania. Litery lekko odstają od ściany i wyglądają jak trudne do odczytania znaki, ponieważ zbudowane są wyłącznie za pomocą linii prostych oraz kół lub ich fragmentów.
Aurelia Mandziuk, O katarzynie III, typoinstalacja, 2013
Aurelia Mandziuk, O Katarzynie IV, typoinstalacja, 2019 Widok pracy na wystawie MEDYTACJE FIBONACCIEGO + sztruksowy zając | wobec Katarzyny Kobro (1898-1951) / Muzeum Współczesne Wrocław Zdjęcie przedstawia widok przestrzeni ekspozycyjnej – ściana o wymiarach 2m 20 cm x 4 m 50 cm z karton gipsu wybudowana po łuku, która centralnie wypełnia obszar kadru zdjęcia. Dwie trzecie ściany zapełniają przybite za pomocą stalowych szpil, w jedenastu rzędach znaki – litery wycięte z filcu. Wszystkie litery lekko odstają od ściany. Po lewej stronie w górnym rogu znajduje się praca Władysława Strzemińskiego Pejzaż Chmury z 1940 roku. Jest to abstrakcyjny rysunek wykonany tuszem i kredkami na papierze. Rysunek ma wymiary 41x55 cm i oprawiony jest w ramkę w złotym kolorze.
Aurelia Mandziuk, O Katarzynie IV, Typonstalacja III,2019
Aurelia Mandziuk, Texala, obiekty – papier, nici, wysokość 25 cm, 2004 Oryginalne miniatury form krawieckich odnalezione w opuszczonej łódzkiej fabryce, w której kiedyś mieściła się wzorcownia firmy Telimena. Model płaszcza damskiego Hortensja produkcja wyłącznie na eksport. Zdjęcie przedstawia ustawione po diagonali kadru małe papierowe obiekty stojace na białej półce w dwóch rzędach, jeden za drugim. Każdy z obiektów jest wykonany z białego papieru i wszystkie powtarzają tę samą formę. Obiekt składa się z rękawów, kołnierzyka i przodu oraz tyłu płaszcza, jednak na zdjęciu widzimy tylko jego przód. Na poszczególnych elementach dostrzec można oryginalne zapiski dotyczące rozmiaru i opisu każdego z nich (litery i cyfry). Elementy połączone ze sobą w całość za pomocą nici oraz zszywacza.
Aurelia Mandziuk, Texala, obiekty, 2004
Aurelia Mandziuk, Sklep Bławatny III, performance, tkaniny drukowane, druk cyfrowy, sitodruk, 2011 W centralny punkcie zdjęcia jest kobieta w okularach, zasłonięta maseczką. Postać ta znajduje się wewnątrz pomieszczenia i widzimy ją przez otwarte okno. Ubrana jest w czarny płaszcz w żółtą kratę. Jest to autorka pracy która przycina fragmenty tkanin. Postać jest oświetlona sztucznym światłem znajdującym się wewnątrz pomieszczenia. Na zewnątrz znajdują się trzy osoby – mężczyzna po lewej stronie kadru oraz kobieta i mężczyzn po prawej. Wszystkie postaci zwrócone w stronę autorki. Mężczyzna po prawej stronie uśmiecha się. Sytuacja artystyczna miała miejsce na Przystanku Architektura – w ramach projektu grupy Frakcja Szary koniec w ramach Fotofestiwalu w 2021 roku. W zaaranżowanym na przystanku tramwajowym „sklepie” obowiązującą "walutą” była wymiana kontaktów. Osoby zainteresowane otrzymywały ode mnie tkaniny zadrukowane sylwetką królika – zmultiplikowaną fotografią mojej wcześniejszej pracy pod tytułem Królik, Re-eanctment zabawki.
Aurelia Mandziuk, Sklep Bławatny III, performance, 2021, fot. Tomasz Ogrodowczyk
Back To Top